~ een persoonlijk essay van Mike Pekarek, gepensioneerde Amerikaanse luchtmacht
Mijn naam is Mike Pekarek. Ik ben met pensioen gegaan. Banden van de Amerikaanse luchtmacht Na 22 jaar dienst in 36 landen op vier continenten. Tijdens mijn stationering in Duitsland reisde ik verschillende keren door Oekraïne en ontmoette ik veel mensen die vrienden werden. De meest dierbare van hen zijn de hoornisten van het Presidentieel Orkest van Oekraïne, een groep vergelijkbaar met de Amerikaanse “"President's Own" US Marine Corps Band. We repeteerden en traden vaak samen op.
Ik steun Oekraïense verdedigers, waaronder enkele van mijn muzikale vrienden, met uniformen en laarzen sinds kort nadat Rusland de grootschalige invasie lanceerde. Ik zet dit werk voort als vrijwillig leider bij Ukraine Defense Support. Sta mij toe om enkele van mijn reflecties en herinneringen te delen aan mijn vrienden terwijl ze vechten voor hun families, hun huizen en hun vrijheid.
Na 24 februari 2022 nam het orkest contact op met verschillende muzikanten van de Amerikaanse luchtmacht en stuurde ons gedigitaliseerde kopieën van alle originele Oekraïense muziek in hun archief, waaronder muziek van burgerorkesten. Ze werden, en worden nog steeds, bedreigd door de vernietiging van unieke delen van hun cultuur door Russische indringers, hetzij door een verdwaalde raket of erger, en door ons kopieën te sturen, voorkomen we dat ze verloren gaan. Elke keer dat een Amerikaan deze muziekstukken nu uitvoert, herinneren we ons hoe een complete cultuur door geweld kan worden uitgeroeid.
Het orkest werd in die noodlottige februari gemobiliseerd als een ad hoc infanterie-eenheid en diende tot mei om te vechten en de Slag om Kiev te winnen, moordenaars en saboteurs te verjagen, loopgraven te graven, barricades op te werpen, sommige straten te blokkeren en andere als hinderlaag-"kill zones" te gebruiken. Sommige van deze dappere muzikanten hebben zich aangemeld voor een verlengde dienst en vechten vandaag aan het Oekraïense front.
De eerste keer dat ik optrad met het Presidentieel Orkest van Oekraïne was in 2017, op de 26e Onafhankelijkheidsdag van Oekraïne, slechts drie jaar na de Maidanrevolutie, de Revolutie van de Hoop. Dit concert op het Maidanplein in Kiev was voor duizenden mensen een herinnering die door middel van muziek tot uitdrukking kwam aan de Oekraïners die in 2014 waren omgekomen, in de schaduw van een door pro-Russische functionarissen afgebrand gebouw.
Na zijn overwinning in de Slag om Kiev nam Gregory (linksboven op de foto met de hoorns) dit originele nummer op, "Cranes". Iedereen met landbouwervaring kreeg in de zomer van 2022 de opdracht om te helpen met het planten van gewassen, zodat Oekraïne in de winter te eten had. Hij meldde zich op de boerderij van zijn vader in de buurt van Poltava en had al zijn instrumenten in Kiev achtergelaten. Het enige wat hij op de boerderij had, was zijn oude kapotte gitaar uit zijn tienerjaren. "Cranes" gaat over een Russische artillerieaanval op een burgerbus, opgenomen op de boerderij van zijn vader na negen weken strijd. Kraanvogels hebben een metaforische betekenis in Oekraïne en symboliseren de zielen van de overledenen. Een regel in het nummer luidt: "Kijk naar de kraanvogels terwijl ze wegvliegen. Ze zagen een brandende natie, een verwrongen klomp metaal en ijzerstof aan de bomen."“
Een van mijn andere hoornspelervrienden, Maksym, is een van de vele Oekraïners helden. Maksym werd vanuit de reserve geactiveerd in zijn eenheid, de inmiddels legendarische 1e Tanks uit Tsjernihiv. Ze namen het op tegen een Russische strijdmacht die tien keer zo groot was in de Slag om Kiev en wonnen. In het succesvolle Oekraïense tegenoffensief van de zomer van 2022 maakte hij deel uit van de doorbraakeenheid die achter de Russische linies snelde om hun terugtocht te bespoedigen. Hij bevrijdde vele dorpen en was een van de eersten die Izyum binnenviel, waar hij een massagraf vond, vol met slachtoffers van Russische oorlogsmisdaden. Het was mijn taak om veel soldaten uit te rusten, vaak met mijn eigen uitrusting. Maksym op de foto draagt mijn uniform, het uniform dat ik droeg tijdens mijn inzet in Afghanistan, een band tussen Amerikaanse militairen en Oekraïne, zoals zoveel Amerikaanse veteranen hun uitrusting aan Oekraïne hebben gedoneerd. Hij stierf een paar weken later met zijn tank. Om Abraham Lincoln te parafraseren, gaf Maksym, net als zovelen anderen, de laatste, volledige toewijding aan Oekraïne.
Mijn goede vriend Gregory, die opnam zijn originele lied, "Cranes."““", trad op als eerste hoornist van het Kievse Operette Orkest toen hij in mei 2024 werd teruggeroepen naar dienst, en ik ben dol op deze foto van hem. Hij is er met zijn zoon na het afronden van zijn militaire basisopleiding afgelopen juni. Sindsdien heeft hij gevochten in de richtingen Bachmoet en Dontestk.
Mijn laatste muzikale optreden in Oekraïne was met gepensioneerd sergeant Tom Salyers, een fantastische trompettist. Hij schreef dit stuk voor mijn pensioen bij de luchtmacht. Het is een combinatie van de Oekraïense en Amerikaanse volksliederen. Dit is het koperkwintet van de opname van het Presidentieel Orkest. Al deze muzikanten zijn oorlogsveteranen. Sasha op de hoorn is een geweldige speler.
https://youtu.be/0zsfm_1A5Jc?si=Oe5ZGHCdT-L5il9H
Om af te sluiten met een ouverture, werd dit klassieke stuk Oekraïense kunstmuziek in februari 2022 naar de Amerikaanse luchtmachtorkesten gestuurd. Mykola Lysenko's ouverture bij zijn opera "Taras Bulba", uitgevoerd door de USAF Band of Mid America, was een eerbetoon aan Oekraïne en een manier om de Oekraïense geest over te brengen aan het publiek in de VS. Er staan vijf muzikanten op deze opname die met mij door Oekraïne reisden, waaronder de dirigent. Nog meer muzikanten doneerden uniformen en uitrusting die ik kon afleveren. Ik speel solohoorn: https://youtu.be/0QbxbQD5WCs?si=jaV5zGwxfYH_fV0F
